Η χαμένη προσωπογραφία του Στάλιν από τον Πικάσσο

Αρκετοί από μας, γνωρίζουν την προσωπογραφία του Μπελογιάννη, "ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο", από τον Πικάσσο. Πόσοι όμως άραγε γνωρίζουν ότι ο Πικάσσο, έφτιαξε μια προσωπογραφία του Στάλιν (το πρωτότυπο της οποίας έχει "χαθεί"), 3 μόλις μέρες μετά το θάνατό του Σοβιετικού Ηγέτη; Το πορτραίτο δημοσιεύτηκε στην εδομαδιαία έκδοση του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος Les Lettres françaises:

Χαρακτηριστικά στην απεικόνηση, είναι είναι ότι ο Στάλιν εμφανίζεται "αιώνια νέος" με ευγενικά χαρακτηριστικά του προσώπου του, ειδικά τα μεγάλα μάτια του που παραπέμπουν πιο πολύ στην τεχνοτροπία ταφικών ρωμαϊκών νωπογραφιών της Αιγύπτου (Φαγιούμ) και βυζαντινής Αγιογραφίας. Η εικόνα δεν ταιριάζει καθόλου με αυτήν του "αιμοδιψούς εγκληματία" που προσπαθούν να προσδόσουν οι λασπολόγοι αστοί στο μεγαλύτερο εχθρό της ιστορίας τους. Και μη σκεφτεί κανείς ότι ο άνθρωπος που απέδωσε με πρωτοφανή τρόπο την ωμή αγριότητα, στη Guernica, δε θα μπορούσε να την αποδόσει και στο Στάλιν, αν πίστευε ότι την είχε.

Νόμπελ Βλακείας

Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. Ήταν τόσο απίστευτα άκομψη, που αρχικά όλοι σκεφτήκαμε ότι ήταν προϊόν κακόγουστης φάρσας κάποιου 17χρόνου χάκερ στην ιστοσελίδα των βραβείων Νόμπελ. Κι όμως, ήταν πέρα για πέρα αληθινή! Την ίδια χρονιά που 2 Νόμπελ για την επιστήμη (της Ιατρικής και της Χημείας) δώθηκαν σε επιστήμονες για 2 από τις εκπληκτικότερες ανακαλύψεις στον τομέα της Βιολογίας (προστασία των χρωμοσωμάτων από τελομερή και ο ρόλος του ενζύμου της τελομεράσης σε αυτό και η ανάλυση της δομής και λειτουργίας των ριβοσωμάτων), δώθηκε και το πιο ανόητο και προκλητικό Νόμπελ Ειρήνης: Στον αμερικανό πρόεδρο Μπ. Ομπάμα, "δια τας εξαιρέτους αυτού προσπαθείας προς ενδυνάμωσιν της διεθνούς διπλωματίας και συνεργασίας των λαών".

Ο κ. Ομπάμα, όσο σπουδαίος και να είναι, κατέχει τον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ για μόλις 9 μήνες, ενώ όπως φαίνεται, από τους κανονισμούς, η υποψηφιότητά του κατατέθηκε πριν την 1 Φεβρουαρίου, δηλαδή, πριν ο Ομπάμα κλείσει 1 μήνα στη θέση του! Στους 9 μήνες στο Λευκό Οίκο, ενώ είχε δεσμευτεί να διώξει τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ, και τώρα είναι διστακτικός, είχε υποσχεθεί να κλείσει άμεσα το αίσχος του Γκουαντάναμο και το κάνει με αργούς ρυθμούς, εντείνει την ωμή στρατιωτική κατοχή στο Αφγανιστάν, και υπέγραψε την ετήσια ανανέωση του εμπάργκο στην Κούβα. Δεν έχει μεσολαβήσει στην ειρηνική διευθέτηση καμμίας πολεμικής κρίσης, όπως πολλοί προκάτοχοί στο στο Λευκό Οίκο. Τότε τι "ειρηνικό" έκανε που άξιζε κοτζάμ Βραβείο Νόμπελ; Ζήτησε στο λόγο που εξεφώνησε πριν λίγες μέρες στον ΟΗΕ "μείωση των πυρηνικών όπλων παγκοσμίως"! Σπουδαίο κατόρθωμα! Για αυτό του δίνουν Νόμπελ; Γιατί απλά εξεδήλωσε μια ευχή, μια πρόταση έστω; Έκανε κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση; Έφερε κανένα αποτέλεσμα; Είδατε λιγότερα πυρηνικά στον πλανήτη;

Βασική αρχή σε μια βράβευση, είναι ότι αυτή επέρχεται ως επιστέγασμα μιας μακροχρόνιας επιτυχούς προσπάθειας. Δεν βραβεύεται κανείς γιατί εκφράζει την πρόθεση να κάνει κάτι σπουδαίο! Κανείς δε σκέφτηκε πχ να βραβεύσει μεταθανάτια, με Νόμπελ Χημείας, κάποιους αλχημιστές, επειδή εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ανακαλύψουν μια μέθοδο που θα μετέτρεπε σε χρυσό τα άλλα μέταλλα, γιατί απλά δεν πέτυχαν τον εκπεφρασμένο στόχο τους (κι ας σπατάλησαν ολόκληρη τη ζωή τους κι όχι λίγους μήνες, κι ας έγιναν με τις σπουδαίες ανακαλύψεις τους, οι θεμελιωτές της σύγχρονης χημείας). Αν βραβεύοντας οι ευσεβείς πόθοι, οι μεγαλόπνοες ιδεές και οι αγαθές προθέσεις χωρίς να είναι απαραίτητο να υλοποιηθούν, Νόμπελ Ιατρικής θα έπαιρνε πχ όποιος γιατρός εξέφραζε την πρόθεσή του να αναπτύξει ένα φάρμακο που θα θεράπευε τον καρκίνο ή Νόμπελ Φυσικής θα έπαιρνε όποιος φυσικός εξέφραζε την πρόθεσή του να αναπτύξει μια θεωρεία που να εξηγεί τον ακριβή μηχανισμό της Μεγάλης Έκρηξης που δημιούργησε το Σύμπαν.

Αν δει κανείς τον κατάλογο με τα ονόματα των κατά καιρούς βραβευμένων με αυτό το Νόμπελ, εύκολα μπορεί να καταλάβει ότι είναι κατ' εξοχίν βραβεία πολιτικής σκοπιμότητας και μάλιστα ότι διακατέχονται από έντονη ευθυγράμμιση με τα σχέδια του Ιμπεριαλισμού. Όμως, οι υπεύθυνοι των βραβεύσεων κρατούσαν κάποια προσχήματα. Τώρα πια, ούτε αυτά δεν είναι ικανοί να κρατήσουν: Οι υποτελείς χαρίζουν ανερυθρίαστα ένα βραβείο γοήτρου στον πλανητάρχη τους. Η ανθρωπότητα είχε να δει μια τόσο εξώφθαλμα γελοία και προκλητική βράβευση πλανητάρχη, εδώ και 2000 όλοκληρα χρόνια, από τότε που γραικύλοι Ελλανοδίκες, στεφάνωσαν Ολυμπιονίκη του ιπποδρόμου (παρόλο ότι έπεσε από το άρμα του), τον ηγέτη του τότε γνωστού κόσμου, το Ρωμαίο Αυτοκράτωρα Νέρωνα!

Όλοι οι άνθρωποι της... μαμάς του Προέδρου!

Τα παλιά χρόνια -μου έλεγε ο παππούς μου- για να μπορέσουν να προξενέψουν στο χωριό μας, όσα κορίτσια δεν ήταν όμορφα, μεταχειρίζονταν ένα περίεργο τέχνασμα: Αρχικά, έβρισκαν κάποιον που ενδιαφέρονταν να παντρευτεί. Φρόντιζαν όμως, να είναι από άλλο χωριό κι όχι από το δικό μας, για να μην έχει δει ποτέ του υποψήφια νύφη και έτσι να μην απορρίψει αμέσως το προξενειό. Αφού δέχονταν να δει την υποψήφια νύφη, τον καλούσαν στο σπίτι της και τον έβαζαν να κάτσει στο σαλόνι και να περιμένει να τη γνωρίσει. Οστόσο, δεν περίμενε μόνος! Στο σαλόνι περιστοιχίζονταν από ένα ολόκληρο τσούρμο από νέα κορίτσια, τις φίλες της υποψηφίας νύφης που του έκαναν παρέα! Οι "φίλες" της κοπέλλας, στην πραγματικότητα ήταν προσεκτικά επιλεγμένες κοπέλλες: Ήταν οι... ασχημότερες του χωριού! Τις έβλεπε ο υποψήφιος γαμπρός και τον έπιανε απελπισία. Κι εκεί που ήταν έτοιμος να λακίξει, άνοιγε η πόρτα, κι έβγαινε η υποψήφια νύφη με το δίσκο και το νερατζάκι, κι όση χάρη κι αν της έλειπε, έλαμπε μπροστά στις "φίλες" της. Έτσι, βλέποντας τη διαφορά της ομορφιάς της υποψήφιας νύφης με την ομήγυρη, ο υποψήφιος γαμπρός έλεγε ευκολότερα το πολυπόθητο "ναι".

Μπορεί τα χρόνια να περνούν, τα παλιά, όμως, δοκιμασμένα κόλπα, όχι μόνο μένουν, αλλά κι εξυγχρονίζονται, κι αποκτούν και νέες εφαρμογές... Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξα όταν είδα τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Οι περισσότεροι ήταν άγνωστοι, μη δοκιμασμένοι στο στίβο της πολιτικής ή άτομα που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Φαίνεται, πως η επιλογή υπουργών έγινε με τα ίδια κριτήρια με την επιλογή των "φιλενάδων της νύφης". Να μην υπάρχει κανείς καλλύτερος, ώστε ο μετριότατος Γιωργάκης να λάμπει, ανάμεσά τους. Μένει να αποδειχτεί, αν έχω δίκιο.

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, υπάρχουν ηχηρές απουσίες από το Υπουργικό Συμβούλιο που χρίζουν σχολιασμού:

Είναι γνωστό ότι το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στερούνταν πραγματικού κυβερνητικού έργου. Το μοναδικό "έργο" που παρήγαγε όλα αυτά τα χρόνια, ήταν ακατάσχετα ρουσφέτια στους βορειοελλαδίτες. Όμως, μόνο και μόνο ο συμβολισμός της ύπαρξής του, επιτελούσε σημαντικό εθνικό ρόλο. Ας θυμηθούμε ότι το υπουργείο αυτό ονομάζονταν "Υπουργείο Βορείου Ελλάδος" πριν ο Ανδρέας Παπανδρέου, βλέποντας τις ανακατατάξεις στα Βαλκάνια του δώσει στο όνομά του, τα ονόματα των γεωγραφικών περιοχών που διεκδικούν προκλητικά οι από βορράν και εξ ανατολών γείτονές μας, αντίστοιχα. Κι ενώ οι γείτονες έχουν αποθρασυνθεί, όχι μόνο καταργείται το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, αλλά βλέπουμε ότι το άλλο καθ' ύλιν αρμόδιο υπουργείο, το Υπουργείο Εξωτερικών, ο Γ. Παπανδρέου, το κρατά για τον εαυτό του. Σε συνδυασμό με παλιότερες δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου, για το "δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού" της μειονότητας της Θράκης, την προσωπική του επιλογή της μουσουλμάνας υποψηφίας Υπερνομάρχη υπερνομαρχία Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης του ΠΑΣΟΚ Γκιουλ Καραχασάν, φαίνεται πως προαλείφει "λύση" στα χρονίζοντα εθνικά θέματα. Κι εδώ θα φανεί σύντομα, αν θα έχω δίκιο.

Τέλος, θεωρώ την απουσία του Σκανδαλίδη, σκάνδαλο: Ο Σκανδαλίδης βγήκε πρώτος σε ψήφους στην Α' Αθηνών, ήταν στο παλιό ΠΑΣΟΚ, έχει δώσει έναν πολύ καλό εκλογικό νόμο, και δεν είχε αντιπάθειες με τους αντιπάλους του ΠΑΣΟΚ. Τη στιγμή που από το παλιό ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος (συνυποψήφιος του Σκανδαλίδη και του Παπανδρέου για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ) κι ο Πάγκαλος (διαβόητος για την αμετροέπιά του) πήραν υπουργεία, δεν φαίνεται λογικό γιατί να μην πάρει κι ο Σκανδαλίδης. Κι όμως, για τον προσεκτικό παρατηρητή, όλα έχουν τις εξηγήσεις τους. Μία μόλις μ
έρα μετά τις εκλογές, και μια πριν την ανακοίνωση της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης, ο Σκανδαλίδης δέχτηκε σφοδρή πολιτική επίθεση από τη Ζούγκλα. Αυτή η επίθεση δεν είναι τυχαία, ούτε ως προς το πρόσωπο, ούτε ως προς τη χρονική στιγμή, ούτε ως προς τη σκοπιμότητα που εκπροσωπεί. Έγινε για να διαμορφώσει αρνητικό κλίμα για το Σκανδαλίδη, και να δικαιολογηθεί πιο εύκολα ο σχεδιαζόμενος παραγκωνισμός του. Και κάποιος θα αναρωτηθεί: "Μα τόση εμπάθεια από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, για έναν πολιτικό, μόνο και μόνο γιατί κάποτε του αμφισβήτησε την καρέκλα; Και στην τελική, κι ο Βενιζέλος το ίδιο δεν του έκανε; Γιατί αυτός κατέλαβε υπουργικό θώκο κι ο Σκανδαλίδης όχι;". Η απάντηση βρίσκεται σε αυτή τη φωτογραφία:

Ξέρετε ποιος κρύβεται ακριβώς από πίσω από τους χαμογελαστούς νεονύμφους; Ο... Σκανδαλίδης, που στο γάμο του Ανδρέα Παπανδρέου και της Δήμητρας Λιάνη ήταν κουμπάρος! Το Σκανδαλίδης λοιπόν, έπεσε θύμα ρεβανσισμού, όχι του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά της... μητέρας του, Μάργκαρετ, που -φυσικά- και συνέταξε τη λίστα των υπουργών και φρόντισε όχι μόνο να λάμπει στο συμβούλιο ο γιόκας της, όχι μόνο τα εθνικά θέματα να πέσουν στα πιο αδύναμα και ανίκανα χέρια, αλλά και να τιμωρηθούν όσοι συναίνεσαν στη σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου με την ερωτική της αντίζηλο, Δήμητρα Λιάνη.

ΣΥΡΙΖΑ: Πέμπτος και καταϊδρωμένος στη Νεολαία

Την επόμενη, μόλις, των εκλογών, η Αυγή έγραψε ένα άρθρο με τίτλο "Τρίτο κόμμα στους νέους ο ΣΥΡΙΖΑ", το οποίο έσπευσε να αναδημοσιεύσει και η ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Στηρίζεται σε μια ανάλυση της VPRC, τα πορίσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν on line.

Διάβασα με πολύ προσοχή τόσο τα στοιχεία της στατιστικής ανάλυσης, όσο και το άρθρο της Αυγής που τα "περιέγραφε". Δε χρειάστηκε πολύ για να καταλάβω ότι για ακόμα μια φορά, οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ στην καλύτερη εξέφραζαν ευσεβείς πόθους, γράφοντας ανοησίες και στη χειρότερη έγραφαν γκεμπελισμούς. Θαυμάστε γιατί:

α) Το άρθρο της Αυγής, στηρίχτηκε σε ένα διάγραμμα πίττας (σελ 11). Αυτό, όμως που η Αυγή αποκαλεί γκεμπελίστικα "νέοι" στην πραγματικότητα είναι οι... νέοι ψηφοφόροι, που δεν είχαν δικαίωμα ψήφου το 2007! Δηλαδή, μόνο οι νέοι από 18 ως 19 ετών.

β) Σε αυτούς τους νέους των 18-19 ετών ("νέοι ψηφοφόροι"), το γκάλλοπ εμφανίζει:

ΠΑΣΟΚ 42%
ΝΔ 21%
ΣΥΡΙΖΑ 11%
ΚΚΕ 10%
Οικολόγοι-Πράσινοι 9 %
ΛΑΟΣ 5%

Εφόσον όλα τα άτομα που ερωτήθησαν ήταν 5030 (σελ 2) και οι "νέοι ψηφοφόροι" ήταν μόλις το 1.4% του συνολικού δείγματος (σελ 11), τότε έχουμε ότι το μέγεθος του δείγματος του εν λόγω γραφήματος είναι όλο κι όλο (1.4/100)*5030=70 νέοι ψηφοφόροι! Όπου θα πει ότι οι ψήφοι (όχι τα ποσοστά) των 70 ερωτηθέντων νέων ψηφοφόρων, κατανεμήθηκαν ως ακολούθως:

ΠΑΣΟΚ 30
ΝΔ 15
ΣΥΡΙΖΑ 8
ΚΚΕ 7
Οικολόγοι-Πράσινοι 6
ΛΑΟΣ 4

Το ΚΚΕ εμφανίζεται να έχει μια μόνο ψήφο λιγότερη από το ΣΥΡΙΖΑ και μια μόνο περισσότερη από τους Οικολόγους-Πράσινους, επί συνόλου 70 ψήφων! Αυτό το δείγμα είναι τόσο μικρό που καμμία ασφαλής πρόβλεψη δε μπορεί να γίνει για τα ποσοστά των κομμάτων στο σύνολο των νέων. Απλά φαίνεται ότι ΚΚΕ, Οικολόγοι-Πράσινοι, και ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως έχουν συγκρίσημα ποσοστά στις ηλικίες 18-19. Τρίτη θέση για το ΣΥΡΙΖΑ, δε βγαίνει από πουθενά, αν ξέρει κανείς βασική στατιστική!

γ) Τα ίδια τα στοιχεία που έδωσε η VPRC, δεν αναφέρονται σε "στοιχεία της ανάλυσης ψήφου", όπως ισχυρίζεται η Αυγή, αλλά σε στοιχεία της ανάλυσης προτιθέμενης ψήφου, αφού ο χρόνος διεξαγωγής της έρευνας είναι από "7 Σεπτεμβρίου έως 3 Οκτωβρίου 2009" (σελ 2), δηλαδή ως και μια μέρα πριν τις εκλογές, κι όχι έξω από τα εκλογικά τμήματα, μόνο τη μέρα των εκλογών, με exit poll!

δ) Όμως, ελπίζοντας καλοπροαίρετα να βρω μια δικαιολογία για την Αυγή, ενοποίησα τα γραφήματα των σελίδων: 14, 19, 24, 29, 34, 39 που περιγράφουν τα ποσοστά των κομμάτων κατά ηλικιακή κατηγορία, και κράτησα τα ποσοστά των νέων, δηλαδή των ηλικιακών κατηγοριών 18-24 και 25-34. Έχουμε λοιπόν:

Κόμμα	18-24	25-34
ΠΑΣΟΚ	39%	38%
ΝΔ	27%	25%
ΚΚΕ	8%	11%
ΣΥΡΙΖΑ	9%	6%
Οικολόγοι-Πράσινοι	7%	8%
ΛΑΟΣ	5%	7%

Πρώτα από όλα, η ηλικιακή κατηγορία 18-24 έχει ηλικιακό εύρος 7ετίας, ενώ αυτή του 25-34 10ετίας. Επειδή στις νέες ηλικίες, δεν υπάρχουν πολλοί θάνατοι, ο αριθμός των ατόμων που έχουν την ίδια ηλικία, είναι περίπου ίδιος με τον αριθμό των ατόμων που έχουν οποιαδήποτε άλλη από αυτές τις ηλικίες. Δηλαδή, η ομάδα 25-34 είναι περίπου 10/7=1.4 πολυπληθέστερη της ομάδας 18-24. Ο ΣΥΡΙΖΑ στα κόμματα εκτός δικομματισμού, όντως εμφανίζει ένα μικρό προβάδισμα στην κατηγορία 18-24 (9% έναντι 8% του ΚΚΕ). Όμως, στην επόμενη κατηγορία (25-34) που είναι και πολυπληθέστερη, είναι 6ος και τελευταίος! Τα ποσοστά λοιπόν στους νέους 18-34 ετών, πρέπει να βγουν από τον τύπο: (Ποσοστό (18-24) + 1.4 x Ποσοστό (25-34)) / (1+1.4). Δηλαδή, στους νέους 18-34 ετών, έχουμε:

ΠΑΣΟΚ 38%
ΝΔ 26%
ΚΚΕ 10%
Οικολόγοι-Πράσινοι 8%
ΣΥΡΙΖΑ 7%
ΛΑΟΣ 6%

Όπως φαίνεται, ο, κατά την Αυγή, "τρίτος στους νέους" ΣΥΡΙΖΑ, είναι στην πραγματικότητα πέμπτος και καταϊδρωμένος στους νέους, 3 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες πίσω από το ΚΚΕ και 1 από τους Οικολόγους-Πράσινους! Με τις υγείες σας, "σύντροφοι"!

Βαρκωδίου Μεγαλομάρτυρος του Θαυματουργού

Όποιος μπει σήμερα (7 Οκτωβρίου 2009) στο Google θα δεί ότι έχει αντί για το σήμα του, ένα... Bar Code, γιατί σα σήμερα έγινε δεκτή η πατέντα του, το 1952.

Κλικάροντας σε αυτό, θα δείτε α) ότι το ίδιο το google προτείνει την ενοποιημένη λέξη "barcode" β) πολλά άρθρα πάνω στο Bar Code, με πρώτο (όπως συνήθως πια) της Wikipedia.

Έριξα μια ματιά στο άρθρο της Wikipedia και μου έκανε αλγεινή εντύπωση ότι δεν αναφέρει πουθενά τις αντιρρήσεις κάποιων χριστιανών, για τo Bar Code, αφού η λειτουργία του στηρίζεται στον -κατά την Αποκάλυψη του Ιωάννου- αριθμό του Αντίχριστου (666)!

Η Wikipedia που έχει παράδοση στο να καταγράφει τις ενστάσεις επί επιστημονικών και τεχνολογικών θεμάτων (πχ στο θέμα των "παιδιών του σωλήνα", των κινητών, κλπ), σε ένα τέτοιο σκάνδαλο κωφεύει... Ας βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα για πιο λόγο, αποσιωπούνται τέτοιες πληροφορίες, για ένα εργαλείο παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας...

Προτείνω, στο εορτολόγιο, η 7η Οκτωβρίου, "των Αγίων Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, Πολυχρονίου Ιερομάρτυρος, Ιουλιανού Πρεσβυτέρου, Καισαρίου και Διακόνου, Μαρτύρων, του Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου, του Ερημίτου", να αλλάξει σε... "Βαρκωδίου Μεγαλομάρτυρος του Θαυματουργού"! Βοήθειά μας...

Το Δάμασμα της Φωτιάς

Το Δάμασμα της φωτιάς (Укрощение огня) είναι ένα επικό έργο για το πυραυλικό πρόγραμμα της ΕΣΣΔ.



Πλέον υπάρχουν υπότιτλοι στα αγγλικά.

Μεταξύ 2:05:26-2:10:59 είναι μια ηρωική σκηνή. Οι Αμερικανοί είχαν ένα κατασκοπευτικό αεροσκάφος, το U-2, το οποίο πετούσε πολύ ψηλότερα από τα ύψος που μπορούσαν να φτάσουν τα αντιαεροπορικά πυρά. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο: Τους ήταν άγνωστο ότι οι Σοβιετικοί είχαν φτιάξει έναν πύραυλο εδάφους-αέρος. Αποτέλεσμα ήταν η κατάρριψη του αεροσκάφους (η πρώτη του είδους στην Ιστορία), η σύλληψη του αμερικανού κατασκόπου πιλότου, και η γελοιοποίηση των Αμερικανών που παρίσταναν ότι δεν γνώριζαν τίποτα.

Αμέσως μετά: 2:11:00-2:20:29 είναι η ιστορικότερη στιγμή της πυραυλικής: Η πρώτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή Βόστοκ 1 με πρώτο κοσμοναύτη το Γιούρι Γκαγκάριν. Ο εγκέφαλος του σοβιετικού πυραυλικού προγράμματος ήταν ο Σεργκέι Καραλιώφ που στο έργο ονομάζεται Μπασκίρτσεφ.